Het programma voor Masters of Metal is nagenoeg rond. Op 3 december zal The Covernant de spits afbijten in De Pul in Uden. De bandleden zijn vriendjes van onze vorige drummer Jarno van Osch en probeert eigenlijk al jaren bij ons op het podium te komen. Door allerlei misverstanden, laksheid en totale nalatigheid van onze kant is dat er echter nog nooit van gekomen. Deze band is retegoed en bijna nog beter als onze Jarno, hoewel dat natuurlijk niet echt mogelijk is. Kom dus zeker kijken en luisteren naar de meeslepende melodieën, opwindende ritmes en fijne harmonieën van onder meer Anthrax, Biohazard, Slayer en Megadeth.
Posts by :
Het heeft even geduurd maar we kunnen eindelijk een nieuwe editie van Masters of Metal aankondigen. Het bleek deze keer niet zo eenvoudig om een datum te prikken voor ons jaarlijkse feestje maar uiteindelijk is het gelukt. Wel wat later dan we gewend waren. Voorheen organiseerden we Masters of Metal in de nazomer, maar we hadden deze maand al diverse andere verplichtingen dus moeten we uitwijken naar een andere datum. Dus; zet in je agenda:
ZATERDAG 3 DECEMBER 2016
Wel weer op dezelfde locatie in de Udense Pul.
Hoe de dag er precies uit gaat zien weten we nog niet precies. We brainstormen nog over een aantal bands en mogelijk gaan we zélf iets bijzonders doen. Dat hoor je binnenkort.
De eerste bands kunnen we wel al bekend maken. Dit jaar konden we uiteraard niet om een Motörhead tribute heen aangezien frontman en rockicoon Lemmy eind vorig jaar overleed. Een eerbetoon zal worden gebracht door Snaggletoöth. Deze mannen hebben het er dit jaar druk mee, maar voor ons wisten ze gelukkig nog een plaatsje vrij te houden in hun agenda.
Daarnaast komt er een band op herkansing. 2 jaar geleden hadden we ze al geboekt maar toen moesten ze helaas afzeggen. Dit jaar zullen ze er staan; Full Nelson met een tribute aan Limp Bizkit.
Vanmiddag werden we gebeld om in te vallen voor AC/DC tribute IC/TC op Kastival in het Belgische Kasterlee.
Wij zullen er staan vanavond!
Nee dus, maar dat wisten we toen nog niet, dus we hebben de organisatie geadviseerd om eerst goedkopere bands te nemen en het volgende jaar terug te keren. En dat zouden ze doen! Wij dachten eerlijk gezegd dat we er nooit meer iets van zouden horen, dat gebeurt namelijk meestal. Niets bleek echter minder waar, want gisteren stonden we dus al voor de 3e keer op dit geweldige festival en het is één van onze favorieten geworden om naartoe te gaan!
We speelden gisteren samen met een Deep Purple tribute genaamd Stormbringer. Volgens mij speelden we niet eerder samen met een Deep Purple tribute maar het toeval wil dat juist deze band het afgelopen weekend werd ingewijd in de Rock ‘n’ Roll Hall of Fame door, jawel, Metallica-drummer Lars Ulrich. Toeval dus. Los daarvan, Stormbringer is een uitstekende band met een fantastische zanger! En ze kregen de tent goed op gang.
We hebben Lars overigens pas nog gebeld, of hij misschien nog een paar Deense vlaggetjes had liggen om ons drumstel mee aan te kleden. Hij heeft er één opgestuurd waarmee we er weer een podiumattribuut bij hebben.
Na Stormbringer was het de beurt aan ons en al tijdens de sound check ontstond er een moshpit toen Nirvana en Rage Against the Machine werden gedraaid. Dat beloofde….
Al tijdens ons eerste nummer, Creeping Death, ging het voor het podium los, goed los!! Zoals eerder gezegd komen we graag in Kloosterhaar maar zo fanatiek als vanavond was het nog niet eerder. De ledematen vlogen in het rond en ook regelmatig vlogen er moshers richting het podium waardoor we op het podium ook moesten uitkijken dat alles een beetje heel bleef. Voor zover we nu weten heeft alles en iedereen het overleefd, al moest er blijkbaar wel iemand naar het ziekenhuis omdat hij met z’n gezicht op de rand van het podium terechtkwam, wat resulteerde in een bloedbad… Alle anderen die tegen de grond gingen, en dat waren er veel, krabbelden allemaal weer op.
Zoals het voor het podium ging, ging het ook op het podium een aantal keren met vallen en opstaan, een haperende cd, haperend drumgeluid en krampverschijnselen zorgden voor wat storingen. Het paste in het beeld van de strijd die zich voor onze neus afspeelde en behalve wij heeft waarschijnlijk niemand er iets van gehoord. De pret werd er in ieder geval niet minder om.
PAASPOP, SCHIJNDEL, 25 MAART 2016.
We gingen dit weekend paaseieren zoeken, ze bleken van metaal te zijn…
Paasweekend, tevens rock ‘n’ roll weekend. Vrijdag stonden we op Paaspop, de aftrap van het festivalseizoen in Schijndel. Een groot festival met grote namen zoals The Fun Loving Criminals en The Prodigy. Twee dagen later stonden we in de DRU in Ulft op de pre-party van het grootste coverfestival van Nederland; Coverland. Het beloofde dus een mooi weekendje te worden.
Op Paaspop moesten we spelen in de Thunderbolt. We arriveerden allemaal rond een uur of 8 op het festivalterrein. Nadat we ons hadden aangemeld moesten we nog een stukje verder rijden naar ons podium. Voor dat laatste stuk kregen we iemand mee van de organisatie en dat bleek nodig. Na 2 controleposten werden we bij de 3e tegengehouden. We moesten linksaf, maar dat mocht niet. Dat was enkel bestemd voor bevoorradingswagentjes. De medewerkster van Paaspop deed haar uiterste best maar we konden niet verder. We moesten rechtdoor, de 1e links en dan weer links, dan zouden we bij onze tent uitkomen.
Zo gezegd, zo niet gedaan…
De 1e links was een modderpad, de 2e links ook. De 3e links was asfalt, tenminste, het eerste stuk, daarna moesten we alsnog de blubber in. Het was niet anders. Daarna dus weer links en toen stonden we op de camping. We mochten weer niet verder, want, te veel volk op de weg. We konden de Thunderbolt weliswaar bijna aanraken, maar toch moesten we weer terug. De medewerkster van Paaspop belde ondertussen eens naar de gezaghebbende en dat bleek het juiste effect te hebben. Toen we na een blubberige terugtocht weer gearriveerd waren bij onze afslag, konden we zonder problemen verder. Ook de rest van de avond verliep vlekkeloos. Voor ons dan, want Lemmy van Snaggletooth had waarschijnlijk een verkeerd oestertje gegeten….
Bij het podium aangekomen kwamen we Roger Rutten tegen van Tirr en ook stagemanager Gijs de Louw die ons normaal in de Pul bijstaat. Op de achtergrond hoorden we Ace of Spades knallen en nadat Snaggletooth klaar was konden we rustig gaan opbouwen. Het was een mooie compacte en sfeervolle tent dus het beloofde een mooi avondje te worden. En dat werd het ook. De tent stond van voor tot achter afgeladen vol, en achteraf hoorden we dat ze bij de ingang pas weer mensen toe konden laten als er iemand weg ging. Een hele eer natuurlijk. Wij deden wat we eigenlijk altijd doen; flink gas geven, met vandaag Jarno op de trommels, aangezien onze Kris een stukje verderop in De Pul moest spelen met zijn andere band Leave Scars.
PRE-PARTY COVERLAND, DRU CULTUURFABRIEK, ULFT, 27 MAART 2016.
Twee dagen later vond, geheel volgens de Paastraditie, de wederopstanding plaats. In tegenstelling tot de overlevering was de locatie deze keer Ulft. Op de pre-party voor het Coverland-festival, waar we vorig jaar nog hadden gespeeld, in de DRU Cultuurfabriek.
Nadat we de steen voor ons oefenhok hadden weggerold en de bus hadden geladen konden we vertrekken. Na een uurtje rijden kwamen we aan op de locatie waar we wederom de mannen van Snaggletooth tegenkwamen. Purple Strangers waren met het einde van hun set bezig en eerder op de dag hadden Bad Medicine en I Found the Cure al gespeeld.
Aan ons de eer om de avond af te sluiten in een prachtige, vrij goed gevulde zaal met een heel ruim podium en vooral ook veel ruimte achter het podium. De sfeer was minder uitgelaten als op Paaspop maar dat hadden we natuurlijk ook wel verwacht. Het weerhield ons er dus ook niet van om nog maar eens een uurtje gas te geven en dat werd zichtbaar en hoorbaar gewaardeerd! Een podium waar we hopen nog eens terug te keren.
Nadat we nog wat hadden nagepraat met Lemmy & Co en de organisatie ter plaatse was het tijd om met een voldaan gevoel huiswaarts te keren. Paaspop en Coverland, bedankt!
Grtz, Lex
Vanavond hadden we een reisje naar de Noord-Hollandse kaap Den Helder voor de boeg. Een optreden op het Monsters of Rock Festival van Peter de Haan met AC-DC tribute The Marshalls en Rammstein tribute Vannstein. Een flinke rit voor de boeg dus maar gelukkig konden we ter plaatse overnachten, we speelden ten slotte in HOTEL Den Helder.
Iedereen arriveerde op tijd en onze crew had vandaag weer twee handen extra want onze Vincent was weer eens van de partij! De change-over verliep dan ook vlot en we konden mooi op tijd beginnen.
We besloten vanaf de start meteen flink gas te geven met Creeping Death en niet lang daarna hadden we ruimte ingelast voor het nog vlottere Dyers Eve. Een nummer dat door de meeste drummers liever wordt vermeden, maar niet door de onze! Kris draait zijn handjes (en voetjes) er niet voor om. Na de meezinger The Memory Remains begon de zaal ook goed warm te draaien. Helaas hadden we maar een uurtje de tijd en met een gemiddelde duur van ruim 6 minuten per nummer moet je dan keuzes maken. Dat wil zeggen, als we een setlist maken zijn we meer bezig met nummers níet te kiezen in plaats van wél. Vanavond viel Nothing Else Matters buiten de boot.
Na afloop hebben we, onder het genot van een drankje, nog naar de kunsten van Vannstein gekeken en na sluitingstijd zijn we nog naar ons laatste toevluchtsoord, Café de Engel, gegaan waar we ook na 3 uur nog welkom waren. Nadat we daar nog wat gerstenat naar binnen hadden gewerkt, restte ons nog een korte nachtrust, een goed ontbijt en een lange rit terug naar huis.
Greetz, Lex